Wartość energetyczna (opałowa) surowca decyduje o tym, ile ciepła można z niego uzyskać. Wyższa kaloryczność oznacza lepsze spalanie materiału opałowego i mniejsze jego zużycie. Zgodnie z założeniami certyfikatu DINPlus wydanego przez Centralny Instytut ds. Badania Towarów w Berlinie wartość opałowa pelletu nie może być niższa niż 18,00 GJ/kg.

Wpływa na wartość energetyczną (kaloryczność) materiału opałowego. Podwyższona zawartość wody skutkuje obniżeniem efektywności, podwyższeniem ryzyka rdzewienia kotła i zwiększeniem wagi materiału opałowego. Nie zawsze zatem niższa cena peletów za tonę oznacza bardziej korzystny zakup. Zawilgocone trociny i zrębki mają dwukrotnie mniejszą wartość kaloryczną. Standardowo certyfikat DINPlus przewiduje dla pelletu zawartość wody mniejszą niż 10%.

Jest jednym z najważniejszych parametrów dla odbiorców pelletu. Niska wartość tego parametru wpływa na komfort użytkowania, wartość energetyczną oraz żywotność kotła. Pozostający po spaleniu pelletu popiół zgodnie z wymogami certyfikatu DINPlus dla pelletów nie powinien przekraczać XX kg. Dla porównania, po spaleniu tony kogroszku pozostaje 90 kg popiołu, który nie nadaje się do jakiegokolwiek wykorzystania i wymaga zadbania o jego utylizację.